Όλοι ερχόμαστε στον κόσμο προικισμένοι με ενέργεια, δημιουργικότητα και ενθουσιασμό για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τις πραγματικές μας δυνατότητες.Ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνουμε όμως, μέσα από μια πληθώρα αρνητικών εμπειριών, “πρέπει” και μοντέλων “σωστής” συμπεριφοράς, μας οδηγεί...... 
|
||
Η ζωή ενός ενήλικα
Ας δούμε λοιπόν πώς ζει, σχετίζεται, δημιουργεί και ονειρεύεται ένας ενήλικας. Πώς μπορεί να είναι η ζωή αυτού του ενήλικα, πώς δρα, πώς κινείται, πως νοιώθει στους διάφορους τομείς της ζωής του. Ας δούμε τελικά τι κερδίζει ένας άνθρωπος όταν ενηλικιώνεται. Ο ενήλικας κατ’ αρχάς δεν επιδιώκει την ευτυχία. Ο Victor Frankl γράφει: « Η ίδια η επιδίωξη της ευτυχίας είναι αυτή που εμποδίζει την ευτυχία».Ή όπως λέει μια παλιά κινέζικη παροιμία, «Το να ψάχνεις την ευτυχία είναι σαν να προσπαθείς να πιάσεις τη σκιά ή να κυνηγάς τον άνεμο».Η ευτυχία έρχεται όταν δεν την περιμένει, όταν επιδιώκει κάτι άλλο, έτσι απλά κάποια στιγμή του συμβαίνει.
Συμβουλευτική ζευγαριών
Κρίση εμφανίζεται όταν το ζευγάρι βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο, στη μετάβαση δηλαδή από ένα σημαντικό στάδιο της σχέσης σε ένα άλλο.
Η Συμβουλευτική Ζευγαριών μπορεί να βοηθήσει το ζευγάρι να αναγνωρίσει το πρόβλημα που βρίσκεται πίσω από την κρίση και να ανακαλύψει τρόπους για την λύση του.
θεραπευτής τους βοηθά να αποκτήσουν επίγνωση για το τι ακριβώς συμβαίνει .
Alice Miller
Irvin Yalom
« ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ» Σπανίως ακούω τους συναδέλφους μου θεραπευτές να παραπονιούνται πως η ζωή τους δεν έχει νόημα. Η ζωή του θεραπευτή είναι μια ζωή προσφοράς, στην οποία καθημερινά υπερβαίνουμε τις προσωπικές μας επιθυμίες και στρέφουμε το βλέμμα προς τις ανάγκες και την ωρίμανση του άλλου. Μας προκαλεί απόλαυση όχι μόνο η ωρίμανση του ασθενούς μας αλλά και το φαινόμενο των ομόκεντρων κύκλων – η σωτήρια επίδραση που έχουν οι ασθενείς μας πάνω στους ανθρώπους με τους οποίους σχετίζονται στη ζωή τους.
Shepard Gellert
«ΟΜΟΙΟΣ ΟΜΟΙΩ… ΖΕΥΓΑΡΩΝΕΙ» Εμάς τους ανθρώπους, μας προγραμματίζουν να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε και να ενεργούμε με ορισμένο τρόπο οι πρώιμες εμπειρίες της ζωής μας, οι γονείς μας, τα αδέλφια μας, οι θείοι κι οι θείες, οι παππούδες κι οι γιαγιάδες, οι δάσκαλοι, οι συνομήλικοί μας και μερικά τυχαία περιστατικά, όπως το δάγκωμα από ένα σκύλο, το κέντρισμα από μια μέλισσα, ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, οι παιδικές αρρώστιες …. Αργότερα στη ζωή μας δεν έχουμε συνήθως συναίσθηση για αυτόν τον προγραμματισμό και πιστεύουμε πως είμαστε από φυσικού μας ηλίθιοι, σπιρτόζοι, χαζοί, οργισμένοι, κακοί, μελαγχολικοί ανίκανοι ή ανώτεροι.
